Μέτρα Εφαρμογής

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ίνι – Μοναστηράκι «Ίνατος» με αφορμή την συμμετοχή του στο 4ο Φεστιβάλ Κρητικής κουζίνας μετά από πρωτογενή έρευνα κατέγραψε την διαδικασία συντήρησης των λαχανικών και ιδιαίτερα των φασολιών:

ΠΑΣΤΟΦΑΣΟΥΛΑ

Παλιά η συντήρηση των λαχανικών και κυρίως των φασολιών γινόταν με φυσικό τρόπο:

Πόλις Αρκάδων, Αρκαδία χώρα, Κοινόν ή Ομοσπονδία Αρκάδων

Η ονομασία σχετίζεται με την Αρκαδία της Πελοποννήσου και οι γενεαλογίες ανέφεραν μια εγκατάσταση Αρκάδων από εκεί στην Κρήτη, κατά τους τελευταίους αιώνες της ύστερης εποχής του χαλκού. Ίσως πρέπει να προστεθούν και οι Αρκάδες στους πέντε λαούς νεαιτήρας της Κρήτης, δίπλα στους Πελασγούς, τους Ετεοκρήτες, τους Κύδωνες, τους Αχαιούς και τους Δωριείς που αναφέρονται στον Όμηρο. 

Το Λαογραφικό Μουσείο Ινίου δημιουργήθηκε με την αγαστή συνεργασία του Δήμου Αρκαλοχωρίου και του Πολιτιστικού Συλλόγου Ίνι - Μοναστηράκι "ΙΝΑΤΟΣ".

Εγκαινιάστηκε το Σεπτέμβριο του 2010.

Το παραδοσιακό κτήριο στο οποίο στεγάζεται βρίσκεται σε κεντρικό σημείο του χωριού και είναι δωρεά του ποιητή Χριστόφορου Λιοντάκη εις μνήμη των γονέων του Ιωάννη και Αριστέας Λιοντάκη.

Νερόμυλος (Μύλος της πόλης - Μέσα μύλος)

Το κτίσμα του νερόμυλου βρίσκεται στη νότιο-ανατολική πλευρά του χωριού Ίνι και συγκεκριμένα στην περιοχή Παναγία Κερά παλιό φράγμα Ινίου. Από μαρτυρίες κατοίκων μεγαλύτερης ηλικίας, καθώς και από εξέταση του υπάρχοντος κτίσματος, φαίνεται ότι ο τωρινός Μύλος είναι μεταγενέστερο κτίσμα το οποίο κατασκευάστηκε τέλος 1800 στη θέση που προϋπήρχε ο αρχικός μύλος ο οποίος ονομαζόταν Μύλος της πόλης. Η ονομασία αυτή αναφέρεται πιθανότατα στην αρχαία πόλη Αρκαδία της οποίας κτίσματα έφεραν στην επιφάνεια πρόσφατες αρχαιολογικές ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στην περιοχή. Ο αρχικός μύλος (Μύλος της πόλης) λειτουργούσε με νερό που πήγαζε από περιοχή Μιτζιλίχι, πηγή με άφθονα αναβράοντα ύδατα (βάση μαρτυριών) που βρίσκεται σε τοποθεσία του σημερινού χωριού Αυλή.

Έρευνα για την διασύνδεση και σχέση των Αρκάδων της Πελοποννήσου με τους Αρκάδες της Κρήτης ζητούν επιστήμονες και τοπικοί φορείς καθώς έρχονται στο φως νέα δεδομένα από την αρχαιολογική σκαπάνη στο νησί.

Με την καθοδήγηση του γνωστού αρχαιολόγου και συγγραφέα Δρ. Αντώνη Βασιλάκη αποκαλύφθηκαν στο χωριό Ίνι Ηρακλείου, σε πρόσφατη ανασκαφή, σημαντικά ευρήματα και επιγραφές που μαρτυρούν την ύπαρξη της Αρχαίας Αρκαδίας 2 στο νησί, μιας πόλης με διεθνή εμβέλεια.

Ωστόσο οι ανασκαφές σταμάτησαν σχεδόν εν τη γενέσει τους λόγω έλλειψης πιστώσεων, προκαλώντας την αντίδραση των τοπικών φορέων οι οποίοι ζητούν την χρηματοδότηση των ανασκαφών από το υπουργείο Πολιτισμού για την αποκάλυψη και ανάδειξη στο σύνολο της, της Αρχαίας Αρκαδίας αλλά και να ερευνηθεί εκ νέου η «διασύνδεση» των Αρκάδων της Κρήτης με τους Αρκάδες της Πελοποννήσου.

  Η επικράτεια των αρχαίων Αρκάδων τοποθετείται στις δυτικές παρυφές της οροσειράς της Δίκτης ανατολικά και δυτικά του υψώματος του Προφήτη Ηλία, πλησίον του  οικισμού Αφρατί της επαρχίας Πεδιάδας και της ευρύτερης περιοχής του Ινίου Μονοφατσίου.  Η Αρκαδία χώρα εκτείνεται στις λεκάνες των ποταμών  Μπαρίτη,  Κολοκύθη και του μέσου ρου του Αναποδάρη. Συνορεύει  με τις σημαντικές  αρχαίες επικράτειες του Ρυτίου από νοτιοδυτικά, της Πριανσού και  του επινείου της Ινάτου (Τσούτσουρας) προς νότια, της Βιανναίας χώρας από ανατολικά και της Λυττίας χώρας από βόρεια. Ο πρώτος οικιστικός πυρήνας της αρχαίας πόλης δημιουργήθηκε στο ύψωμα του Προφήτη Ηλία και σε γειτονικά υψώματα από τους Πρωτογεωμετρικούς χρόνους και γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη κατά τον 8ο και τον 7ο αιώνα π.Χ., ως  την κλασική και την ελληνιστική περίοδο. Μετά το 260 π.Χ. υποτάχθηκε στη Γόρτυνα και καταστράφηκε πιθανώς το 221 π.Χ. από τους Κνώσσιους. Κατά την Ρωμαιοκρατία το διοικητικό κέντρο  της πόλης μετατοπίζεται στο Ίνι Μονοφατσίου, του Δήμου Μινώα Πεδιάδος.