Στις 19-05-2022 πραγματοποιήθηκε συνάντηση με την αρχαιολογική υπηρεσία Ηρακλείου σχετικά με την σήμανση της διαδρομής

των μνημείων του νερού, που ξεκινά από την Κερά Ινίου, ακολουθεί τον παλιό αγωγό που ύδρευε την αρχαία πόλη, περνά κοντά από το χωριό Κασσάνοι και καταλήγει 

στις πηγές του νερού στην θέση Μιγκιλίσι του χωριού Αυλή.

Η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των κατοίκων των οικισμών για το έργο είναι το αντικείμενο της συνάντησης.  

Ξεκίνησε το έργο με τίτλο "Αποκάλυψη και στερέωση μνημείων στην Αρκαδία - Ίνι" στο πλαίσιο της προγραμματικής σύμβασης της Περιφέρειας Κρήτης και του Υπουργείου Πολιτισμού. Μια σταθερή επιδίωξη του συλλόγου μας που καλλιεργήθηκε συστηματικά και υποστηρίχθηκε από τους αρχαιολόγους Αντώνη Βασιλάκη και Καλλιόπη Γκαλανάκη και την αρχαιολογική υπηρεσία Ηρακλείου. Οι εργασίες γίνονται υπό την επίβλεψη της κ. Γκαλανάκη με την αρχαιολόγο κ. Βασιλική Αργύτη. Το έργο προβλέπεται να ολοκληρωθεί στα τέλη του 2019. Το ΔΣ του Συλλόγου ευχαριστεί όλους τους συντελεστές και ιδιαίτερα τους ιδιοκτήτες των ακινήτων, στα οποία θα γίνουν εργασίες, για την πρόθυμη συναίνεση τους.  

Μια εκδήλωση για την ανάδειξη της ιστοριας της περιοχής Αρκαδία - Ίνι και την διαχρονική χρήση του νερού από τους ανθρώπους. 

Πόλις Αρκάδων, Αρκαδία χώρα, Κοινόν ή Ομοσπονδία Αρκάδων

Η ονομασία σχετίζεται με την Αρκαδία της Πελοποννήσου και οι γενεαλογίες ανέφεραν μια εγκατάσταση Αρκάδων από εκεί στην Κρήτη, κατά τους τελευταίους αιώνες της ύστερης εποχής του χαλκού. Ίσως πρέπει να προστεθούν και οι Αρκάδες στους πέντε λαούς νεαιτήρας της Κρήτης, δίπλα στους Πελασγούς, τους Ετεοκρήτες, τους Κύδωνες, τους Αχαιούς και τους Δωριείς που αναφέρονται στον Όμηρο. 

Υπεγράφη από τον Περιφερειάρχη Κρήτης, κ. Αρναουτάκη, η προγραμματική σύμβαση για το έργο "Αποκάλυψη και στερέωση μνημείων στην περιοχή Αρκαδία - Ίνι", προϋπολογισμού 120.000€. Το έργο προτάθηκε και ωρίμασε, μέσα από συντονισμένες προσπάθειες με εκδηλώσεις και δράσεις, ο πολιτιστικός σύλλογος Ίνι - Μοναστηράκι σε συνεργασία με την αρχαιολογική υπηρεσία. Η τοπική κοινωνία ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα με παραχώριση άδειας ανασκαφής σε ιδιοκτησίες που έχουν αρχαιολογικό ενδιαφέρον.  Ο αντιπεριφερειάρχης κ. Κουκιαδάκης αξιολογόντας  την προσπάθεια του συλλόγου, την δέσμευση της τοπικής κοινωνίας και την προοπτική ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής μέσω του πολιτισμού και του φυσικού περιβάλλοντος, υποστήριξε και ενέταξε το έργο στο προγραμματισμό της Περιφερειακής Ενότητας Ηρακλείου.   

Έρευνα για την διασύνδεση και σχέση των Αρκάδων της Πελοποννήσου με τους Αρκάδες της Κρήτης ζητούν επιστήμονες και τοπικοί φορείς καθώς έρχονται στο φως νέα δεδομένα από την αρχαιολογική σκαπάνη στο νησί.

Με την καθοδήγηση του γνωστού αρχαιολόγου και συγγραφέα Δρ. Αντώνη Βασιλάκη αποκαλύφθηκαν στο χωριό Ίνι Ηρακλείου, σε πρόσφατη ανασκαφή, σημαντικά ευρήματα και επιγραφές που μαρτυρούν την ύπαρξη της Αρχαίας Αρκαδίας 2 στο νησί, μιας πόλης με διεθνή εμβέλεια.

Ωστόσο οι ανασκαφές σταμάτησαν σχεδόν εν τη γενέσει τους λόγω έλλειψης πιστώσεων, προκαλώντας την αντίδραση των τοπικών φορέων οι οποίοι ζητούν την χρηματοδότηση των ανασκαφών από το υπουργείο Πολιτισμού για την αποκάλυψη και ανάδειξη στο σύνολο της, της Αρχαίας Αρκαδίας αλλά και να ερευνηθεί εκ νέου η «διασύνδεση» των Αρκάδων της Κρήτης με τους Αρκάδες της Πελοποννήσου.

  Η επικράτεια των αρχαίων Αρκάδων τοποθετείται στις δυτικές παρυφές της οροσειράς της Δίκτης ανατολικά και δυτικά του υψώματος του Προφήτη Ηλία, πλησίον του  οικισμού Αφρατί της επαρχίας Πεδιάδας και της ευρύτερης περιοχής του Ινίου Μονοφατσίου.  Η Αρκαδία χώρα εκτείνεται στις λεκάνες των ποταμών  Μπαρίτη,  Κολοκύθη και του μέσου ρου του Αναποδάρη. Συνορεύει  με τις σημαντικές  αρχαίες επικράτειες του Ρυτίου από νοτιοδυτικά, της Πριανσού και  του επινείου της Ινάτου (Τσούτσουρας) προς νότια, της Βιανναίας χώρας από ανατολικά και της Λυττίας χώρας από βόρεια. Ο πρώτος οικιστικός πυρήνας της αρχαίας πόλης δημιουργήθηκε στο ύψωμα του Προφήτη Ηλία και σε γειτονικά υψώματα από τους Πρωτογεωμετρικούς χρόνους και γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη κατά τον 8ο και τον 7ο αιώνα π.Χ., ως  την κλασική και την ελληνιστική περίοδο. Μετά το 260 π.Χ. υποτάχθηκε στη Γόρτυνα και καταστράφηκε πιθανώς το 221 π.Χ. από τους Κνώσσιους. Κατά την Ρωμαιοκρατία το διοικητικό κέντρο  της πόλης μετατοπίζεται στο Ίνι Μονοφατσίου, του Δήμου Μινώα Πεδιάδος.